Yıldırım Koç yazdı…

30 yıl önce, 1995 yılında kamu kesiminde çalışan yaklaşık 700 bin işçi adına yapılan toplu sözleşme görüşmelerinde hükümetin çok düşük oranlı bir zam önermesi üzerine, 5 Ağustos 1995 günü yaklaşık 250 bin işçinin katılımıyla Kızılay’da çok büyük bir miting yapılmıştı. Ardından da 8 Ağustos günü işbaşında iş durdurma ve gece işyerlerini terk etmeme eylemi gündeme getirilmişti. Bu ikinci eyleme ilişkin Türk-İş Bölge Temsilciliklerinin Türk-İş Genel Merkezi’ne gönderdikleri raporlar, istenen başarının elde edilemediğini gösteriyor. Nitekim Türk-İş’e bağlı sendikalar bu eylemin ardından yasal grevlere başladılar ve Ekim ayına kadar süren grevler, katılan işçi sayısı açısından, Türkiye’de hâlâ rekor oluşturmaktadır.

Günümüzde Türk-İş ve Hak-İş’e bağlı sendikalar kamu kesiminde 600 bin dolayında işçi adına toplu sözleşme görüşmelerini sürdürüyor. Türk-İş’e verilen teklif, artırıldıktan sonra bile, işçilerin ihtiyaçlarını karşılamaktan çok uzak. Kamu kesiminde işçi ücretleri, özel sektörde sendikalı işçilerin ücretlerinin altına düştü. Ancak buna rağmen, Türk-İş’in Temmuz ayında başladığı eylemlere kamu kesimi işçilerinin katılımı istenen düzeyde değil. İşçilerin çok büyük çoğunluğu, eylemlerden uzak durma eğiliminde.

Niçin böyle? Bu durum değişecek mi?

1995 yılında kamu kesiminde toplu sözleşme kapsamındaki işçilerin çok büyük bölümü, 1989 Bahar Eylemleri’ne ve ardından gerçekleştirilen miting ve yürüyüşlere katılmış, mücadele sürecini ve kazanımlarını yaşayarak öğrenmiş, kıdemleri yüksek, mücadele sürecinde sınıfın birlikte davranmasının nasıl başarılara götürdüğünü bilen işçilerdi.

Günümüzde kamu kesimindeki işçiler geçmiştekinden çok farklı.

Hükümetler, 1995 sonrasında özelleştirmeye hız verdi. Özellikle AKP döneminde kamu kesiminde istihdam iyice küçültüldü. Satılan ve........

© Veryansın TV