Yıldırım Koç yazdı…

Beş altı ay önce Ankara’da büyükçe bir sendikanın yöneticisiyle öğle yemeğinde sohbet ediyorduk. Laf döndü dolaştı, sendikacıların özel hayatına geldi. Ben, aile ilişkilerini ve eşine sadakati çok önemseyen biriyim. Bu nedenle, benim “pis zampara” diye nitelendirdiğim ilişkileri bazı kişilerin hoşgörüyle “hovardalık” olarak ifade etmesine de gerçekten çok kızarım. Bu sendikacı biraz bu gruba giren biriydi. Ben sendikacıların ve politikacıların özel hayatı diye bir şeyin olmayacağını söylediğimde, “kimse benim özel hayatıma karışamaz” diye tepki gösterdi.

Bunun üzerine yaklaşık 40 yıl önce yaşanmış bir olayı anlattım.

Olayı yaşayan kişinin de, olayı bana anlatan güvendiğim kişinin de adlarını vermiyorum. 12 Eylül döneminde bir sendikal örgütün genel başkanı, sıkıyönetimi bir parçacık eleştirmeye kalkıyor. Sıkıyönetim komutanlığından arıyorlar. Gidiyor. Yanılmıyorsam bir albayın odasına alıyorlar. Koltuğa oturtuyorlar. Önündeki sehpaya bir dosya atılıyor. O sendikacı daha sonra ağzını açmamış, kimseyi eleştirmemiş, 1982 yılı sonundaki genel kurulda da bir daha aday olmamış.

Eğer sendikacıysanız, önünüze bir işverenin, bir yabancı örgütün temsilcisinin veya bir kamu görevlisinin bir dosya atmasına neden olacak zaaflarınız ve açıklarınız olmayacak. Eğer sendikacı veya politikacı........

© Veryansın TV