Üslup kimliğidir insanın, diliyle insanları kıranları, ibadetleri temizleyemez bu yüzden… Bazen sadece kelimeler değil, sessizlik bile çok şey ifade edecektir. Sessizlik, bir insanı tanımaya yetecektir. Zira sustuklarınızı duyan biri, size dair sözcüklerinizin ötesinde bir tını duyacaktır. Ruhunuzun tınısını… O tınıyı duyabilen insan, kişiliğinizin marazlarını da görebilir diye düşünüyorum. Kişiliğinizin marazları demişken mevzu kusurlu olmak yahut kusur aramak değildir, mevzu esasında; kusurlarımızın ne kadar farkında olduğumuzdur. Makamları ne olursa olsun karakteri oluşmamış, üslubu oturmamış insanları yaptıkları işler temizleyemez. Ama bakın ne kadar tevazu sahibi insan varsa onlar en güzel makamda yani gönüllerdeler… Dedim ya, üslup kimliğidir insanın, diliyle insanları kıranları, ibadetleri temizleyemez bu yüzden… Ama tatlı dil ve tevazu çok başka… İnsan dünya nazarıyla bile yükseliyor arşa! Yeter ki; dilin tatlı, üslubun yumuşak, hâlin tevazu ve vakar içinde olsun. Tahtın da güzelleşir, bahtın da… Girdiğim herhangi bir ortamda insanların dış görünüşlerini bir kenara bırakıp öncelikle üslubuna bakıyorum artık... Herkesle muhabbet edemeyiz, kimle muhabbet ediyorsak bir........

© Türkiye