Seksenler doksanlar çocuğu iseniz kesinlikle hayatınızda bir günlüğünüz olmuştur. Hani gizlice yazıp, sonra kilidini takıp giysilerinizin arasına sakladığınız o esrarengiz defter... Bizim için o zamanlar özel bir meşgale... Sahi neden olmasın? Sadece biz yazıyoruz ve okuyanı olmayan bir defter. Bütün derdimizi, tasamızı, heyecanımızı özgürce yazıyoruz. Kimsenin okuyacağını bilmediğimiz bir rahatlık ile... Şimdi ise tam tersini yapıyoruz. Herkes görsün diye bütün mutluluğumuzu büyük puntolarla herkesin gözünün önüne seriyoruz. Ama sadece mutluluğumuzu. Zira kimse mutsuzluğunu paylaşmıyor bu sosyal âlemde. Ancak tripli birkaç paylaşım yaparsan, senin birine kızgın veya kırgın olduğunu tahmin edebilirler. Sonra derler "Bunu kimin için paylaştı acaba? Yoksa benim için mi?" Trajikomik bir hadise. Neyse biz konumuza dönelim, şu sosyal medya öyle canımı sıkıyor ki, geçmişe dair ne yazmak istesem konunun ortasında eğrelti otu gibi önünde bitiyor. Şimdi size desem, silin sosyal medyalarınızı. En yakın kırtasiyeye gidip kendinize özene bezene bir günlük seçin. Sahi bulabilir misiniz? Belki tedavülden kalkmıştır. Ancak ajanda bulabilirsiniz. Güzel bir ajanda seçin kendinize. Bugünden sonra bütün mutluluğumu, acımı, tasamı bu deftere dökeceğim diye........

© Türkiye