Eti yenen her hayvanın 7 yeri yenmez. Bunlar, akan kan, idrar aleti, hayaları, bezleri, safra kesesi, dişi hayvanın önü ve idrar kesesidir. Ahîzâde Sinânüddîn Efendi Osmanlı âlimlerindendir. Aydın’ın Güzelhisar kasabasında doğdu. Asrının âlimlerinden ilim tahsil etti. Molla Birgivî-zâde’nin hizmetinde bulunup, ondan ilim öğrendi ve istifâde etti. İstanbul’da ve Edirne’de müderrislik yaptıktan sonra, Trabzon’a müftî ve müderris olarak tayin edildi. Bu vazîfeden emekli olup, Bursa’ya döndü ve 936 (m. 1529) senesinde orada vefât etti. Bir dersinde şunları anlattı: Eti yenen ve yenmeyen hayvanları bildireceğiz. Domuz, kurt, ayı, aslan, kaplan, köpek, kedi, kunduz, porsuk, çakal, tilki, gelincik gibi, avını köpek dişiyle yakalayan yırtıcı hayvanlar yenmez. Tavşan yenir. Eti yenen davar [koyun, keçi], sığır [manda, inek, boğa], deve gibi hayvanların, yabani olanları da yenir. At, tenzihen........

© Türkiye