İlim tahsil etmek, sırf Allahü teâlâya itaati ve âdabı öğrenmek içindir. Ahmed bin Ebi’l-Havârî hazretleri evliyânın büyüklerindendir. Şam’da doğmuş, orada yaşamıştır. Zühd ve takvâ ehli bir zât idi. Ebû Süleymân Dârânî’nin talebesi olup, Süfyân bin Uyeyne, Mervan bin Muâviye, Fizârî ve Sa’îd bin Yezîd’in sohbetlerinde bulunmuş ve her birinden ilim ve edeb öğrenmiştir. 230 (m. 844) senesinde vefât etti. Şöyle anlatılır: Ahmed bin Ebi’l-Havârî, hocası Ebû Süleymân Dârânî’ye hiçbir zaman muhalefet etmeyeceğine söz vermişti. Bir gün Ebû Süleymân meclisinde ders anlatırken, Ahmed bin Ebi’l-Havârî içeri girerek “Fırın iyice ısındı ne pişirmemizi istersiniz?” dedi. Ebû Süleymân cevap vermedi. Ahmed bin Ebi’l-Havârî hocasının duymadığını zannederek üç defa aynı soruyu sordu. Buna üzülen Ebû Süleymân, “Git içine gir ve otur”........

© Türkiye