“Bana gelince bir sarı papatya. Hassas, düşünceli. Sessiz ilgili bir yandan da öfkeli yapıya sahip...” Çocukluğum 1983-89 yıllarında küçük bir kasabada geçti. İki kardeşim vardı. Sonra dört kardeş olduk. Babam genç yakışıklı bir kâtip annem dünyalar güzeli bir ev hanımı. Kardeşlerim de dünyalar tatlısı. E ablalık kolay değil tabii, çocukluk hatıraları ne güzeldir... Annem babam çocukla çocuk, gençle genç, yaşlıyla yaşlı olurlar; herkesi kardeş bilirler. Yardımsever ve cömerttirler. Hani bildiğiniz Anadolu insanları. Dünya ve ahiretimiz için çok faydalı oldular hâlâ oluyorlar Ne kadar şükretsek azdır. Allah onlardan razı olsun... Belki hatırlayanlar vardır çizgili bardakları. Annemi bize o bardaklarda yaptığı kakaolu süt bir harikaydı. İçine de fıstık koyardı........

© Türkiye