Kimi Hak âşığı dedi, kimileri de Deli, Divane... sevenlerle de hatta nefret edip sevmeyenlerle de samimi oldum. Çok şeyi öğrendim, öğrendiklerimi burada sayıp dökmeye sayfalar kifayetsiz kalır. Zaten ne demek istediğimi anlayan anladı. Çok şey de kaybettim. Önce dedemi, ninemi, babamı, anneciğimi, konu komşu, eş dost, hısım akrabalarımı, tarla, bağ bahçelerimizi, memleketimi, evimizi barkımızı, gençliğimi, hepsinden de mühimi aklımı kaybettim. MECZUP, DELİ DİVANE Behlül isimleri sakız gibi yapışıverdi üzerime. Onlar benden memnun ben de onlardan... öylesine bugünlere kadar geldik. "Ya bundan sonrası?” deyip duruyorum şimdi de... Her şeyim sahte olsa bile Allahü teâlâya karşı pek samimi oldum, geçen ömrüm boyunca. Kızgın güneşte kavrulmuş, yer yer çatlamış, havı dökülmüş yüzümün bozuk yerlerine, pek büyük muhabbetler yamadım. Bu yüzden kimi Hak âşığı dedi, kimileri de Deli, Divane... sevenlerle de hatta nefret edip sevmeyenlerle de samimi oldum. Çoğu zaman tekmelediler, iteklediler, kovdular, sövdüler… birileri de tuttu elimden kaldırdı, zamanın sultanının sofrasına misafir eyledi. Buna rağmen güneş........

© Türkiye