Bir gün Dicle’nin durgun sularına bakarken beyazlaşan sakallarımı gördüm. Ev ısınıyor derken, bakarsın kömür biter, İşler yola girerken, sayılı ömür biter. Ahret derdi olmayan, çok pişman olur, gider! Doğru yolu bulmazsan, bellolmaz sağı solu! Ne yol incinsin senden, ne de sen incit yolu! Akıllı olan kimse, her şeyden alır bir ders, Ahmak olana ise, iyi şeyler gelir ters. Uyanmazsa uykudan, tut omuzdan sertçe sars! Ey HOCA Allah için, ya veli ol ya deli! Ne yel incinsin senden, ne de sen incit yeli! *** HAKİKİ KARDEŞ Bir gün Dicle’nin durgun sularına bakarken beyazlaşan sakallarımı gördüm. “Bunlar ölümün habercisi değil mi Ey Behlül?” dedim, ağladım. Ne zaman ölümü unutmuştum ki? Hiç aklımdan çıkmıyordu zaten. Sağıma bakıyorum ölüm, soluma bakıyorum yine aynı... kendimi kefenlenmiş, toprağın içinde........

© Türkiye