Milletlerin "kader defteri"nde bazı tarihler vardır ki, zamanın akışını değiştirir. 26 Ağustos 1071, işte o tarihlerden biridir. Malazgirt Ovası’nda Sultan Alparslan’ın beyaz kefen niyetine giydiği elbisesiyle Bizans ordusuna karşı kazandığı zafer, yalnızca bir askerî galibiyet değil; Anadolu kapısına vurulmuş ebedî bir mühürdü. O mühürle birlikte bir millet, yeni bir vatanı kendine açmış; asırlara yayılacak bir medeniyetin ilk harcını karıp bir "kader menteşesi"ni sabitlemiştir... Malazgirt’i sadece bir savaş, bir toprak kazanımı olarak görmek, hakikatin büyüklüğünü küçültmektir. Çünkü orada kazanılan zafer, bir varlık iddiasıdır. “Bu topraklar bize emanettir” diyen bir iradenin cihana haykırışıdır. Bu sebeple Malazgirt, tarihimizde bir kapının açılışı kadar değil, aynı zamanda kapıya vurulmuş bir mühürdür; bir daha kapanmamak üzere... Fakat tarih, yalnızca geçmişin tozlu sayfalarında kalmaz. Her büyük hadise, bugüne taşındığında anlamını bulur. Dün Malazgirt’te açılan kapı, asırlar boyunca Selçuklu’dan Osmanlı’ya, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e kadar uzanan bir sürekliliğin kaynağı oldu. Bu devamlılık, 1922’de Büyük Taarruz’un zaferiyle yeni bir mühür daha........

© Türkiye