Geçtiğimiz günlerde Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan, “2026-2035 dönemini 'Aile ve Nüfus 10 Yılı' ilan ediyoruz. Bu 10 yıl içerisinde iş hayatından eğitime, kültürden şehir planlamasına, teknolojiden sosyal politikalara kadar tüm alanlarda aileyi merkeze alan güçlü adımlar atacağız.” demişti. Hakikaten toplumun ve devletin istikbali ve sürdürülebilirliği açısından aile hayati ehemmiyet arz etmektedir. TÜİK istatistiklerine bakıldığına evlenme oranlarının gittikçe düştüğü boşanmaların ise arttığı gözlenmektedir. Buna paralel olarak doğurganlık hızı tarihimizde ilk kez 1,48'e gerilemiş durumdadır. Belirtilen rakam nüfusumuzun kendini yenilemesi için elzem olan kritik 2,1 eşiğinin çok altında yer almaktadır. Bu duruma gelmemizde birçok neden sıralanması mümkün olmakla birlikte başta gelen faktörün ekonomik sebepler olduğu aşikârdır. Keza günümüzde vatandaşların çoğunluğunun sadece kendi imkânlarıyla aile kurması, sürdürülebilmesi ve daha da önemlisi çocuk bakımına ilişkin harcamaları karşılaması zorlaşmıştır. Bu bağlamda aile yılında “Ailevi yükler Sigortası”nın bir an evvel yürürlüğe konması kaçınılmaz hâle gelmiştir. Zira kritik eşiğin altına düşen doğum oranlarını beka sorunu olarak gören başta AB ülkeleri olmak üzere çok sayıda ülke uzun yıllardan beri ailevi yükler sigortasını sistematik olarak aynen emeklilik ve GSS sigortaları gibi önem vermekte ve uygulamaktadırlar.

1971 YILINDA SÖZLEŞME İMZALANDI

Uluslararası Çalışma Örgütü’nün 1952 tarihli sözleşmesinde sosyal güvenliğin dokuz temel dalı için asgari standartlar belirlenmiştir. Bu standartlar ülkemiz tarafından 1971 yılında onaylanmış ve 1974’te yürürlüğe konmuştur. Ancak bu sigorta kollarından ailevi........

© Türkiye