Ahlak, aynen hukuk gibi, genel bir insani kurallar demetidir. Kimine göre akıldan kimine göre dinden kimine göre de insani tecrübeden kaynaklanır. Bu görüşlerin hepsinde bir doğruluk payı vardır. Mesela akıl ile ahlak kuralları arasındaki ilişki, kuralların doğmasında değilse bile izlenmesinde dikkat çeker. Bazılarının dini ve dindarları dışlamasına rağmen dinler aynı zamanda en büyük ahlak kodlarıdır. Bu yüzden, ateistlerin bile bir ahlak sistemi olarak dinlere düşmanlık etmemesi gerekir... Bir diğer bakış, ahlakın ortak insani hayat tecrübeleri sonucu doğduğudur. Bu görüşte de doğruluklar bulmak mümkün; çünkü insani hayata yardımcı olmayan ahlak kuralları, nereden kaynaklanırsa kaynaklansın, benimsenemez ve korunamaz. Her bir bakışta ana problem ahlakı sadece kendilerinin izah ve temsil ettiğini zannetmeye başladıkları zaman ortaya çıkar. Bu bazen insanları baskı altına alıcı tavırların geliştirilmesine yol açabilir. Baskı tavrı zorlamaya dönüşünce de problemler ağırlaşır. Oysa, ahlak kuralları herhangi bir otorite tarafından zora dayanarak hayata aktarılamaz ve korunamaz. Bazı ahlak kuralları hukuk kurallarıyla çakışır ve ahlaka aykırı davranış aynı zamanda bir hukuksuzluk olarak görülebilir. Ancak, ahlak esas itibarıyla kınanma, ayıplanma, dışlanma gibi yollarla muhafaza edilir...........

© Türkiye