Muînüddîn-i Çeştî hazretleri seyyiddir. Evlâd-ı Resûldür yâni. Hindistan'da yaşadı. Yüz yaşına gelince, Ecmir’de vefât etti... Babası vefât edince, bir “üzüm bağı” miras kaldı kendisine. Bir gün bu bağda oturuyordu... Bir Hak âşığı geldi. O zâta hürmetinden, fırlayıp kalktı hemen. Elini öpüp gölge bir yere oturttu. En güzel üzümlerden toplayıp ikrâm etti. Ancak O, hiç rağbet etmedi üzümlere. İç cebinden........

© Türkiye