Edirne’de yaşâyan Allah dostlarından Şekmetî Mehmet Efendi hazretlerinin yanına, kötü huylu bir kişi gelir. Sohbetini dinler. Büyük zevk alır. Ancak bir müddet sonra sessizce ayrılıp gider oradan. Gelmez olur artık. Onun ayrılmasına üzülür mübârek! Yakınları;
“Efendim, niçin bu kadar üzülüyorsunuz?” derler. Cevâbında; “Nasıl üzülmeyeyim. O, bizden ayrıldı,........

© Türkiye