Tirmiz’de dünyâya gelen Hakîm-i Tirmizî hazretleri, kusûru dâima kendinde bilir, kimsede hatâ kusur aramazdı. Birine darılsaydı, daha iyi davranırdı o kimseye. Herkese ihsânda bulunur, kendini üzenlere daha çok ihsân yapardı. Komşuları da bilirdi bunu. Bir gün komşuları geldiler. Onun hanımına; “Hakîm-i Tirmizî'nin hiç kızdığı oluyor mu?” diye sordular. Hanımı dedi ki: “Elbette oluyor.” “Peki,........

© Türkiye