Büyük velî Muînüddîn-i Çeştî hazretlerinin zamânında Bağdat'ta “yedi kişi” vardı ki, ateşe tapıyorlardı. Açlık ve susuzluk çekerek sonunda "istidraca" kavuştular. Fakat câhil halk bunları “evliyâ” zannederlerdi. Bunlar, Muînüddîn-i Çeştî hazretlerini işitip, görüşmek istediler. Fakat onu görünce büyük bir dehşete kapıldılar! Sonra bir titreme aldı bedenlerini!. Mübârek zât onlara; “Sizler, Allah varken niçin........

© Türkiye