Anılarımı paylaşmayı seviyorum,çiçeklerimi böceklerimi paylaşırken çok mutlu oluyorum da böylesi acı anılar hançer gibi saplanıyor,yüreğime…

Düşünmeden edemiyorum,araştıran oldumu?Acaba kurallara uygun yaşam odaları yapıldı mı maden ocaklarına?Garibanlar çocuğuna bir lokma ekmek götürmek için yerin yedi kat dibine iniyor hayatını hiçe sayarak…Kimsenin umurunda mı acaba…Patron nasıl daha çok para kazanırımın derdinde…

Günlerdir oturup oturup kalkıyorum,ne yazayım da yüreklere su serpeyim, olmuyor…

Gitmiyor parmaklar tuşlara…Dünyanın öbür ucunda benim yüreğim bu kadar yanıyorsa,bu acıyı yaşayanların duygularını ifade etmeye sözcükler kifayetsiz kalıyor.

Hatırlıyor musunuz,17 mayıs 2010 da 30 maden işçisinin öldüğü Zonguldak’ daki patlamayı…

Yine gündeme gelmişti bu madde ama allem edip kallem edip halka unutturmuş lardı imzalamadan.Yeni ölümlere meydan vermemek adına bu sefer geçiştirme lerine ve unutturmalarına izin vermeyelim ki imzalansın bu madde.

Sadece bir maddesine bir göz atalım.”bu sözleşmeyle işverenler kazaları önlemek için her türlü önlemi alma,işçileri bilgilendirme ve eğitmek ile yükümlüdür”

Değer miydi bunca insanın hayatına kıymaya.En azından yaşam odaları yapılamaz mıydı! Bizlere göre belki........

© Turkish Forum