Fazla ciddiye almayın bu hayatı. Birgün her şey fotoğraflarda kalacak, gidenler in gittiği ve gidenlerin hiç dönmediği bir yolculuktur hayat.

Bazı yolların dönüşü, bazı hataların özrü, bazı insanların anlamı yoktur bu hayatın içinde. İyi insan mutluluk, kötü insan tecrübe, yanlış insan ders, mükemmel insan iz bırakır. Ömürden geçen günleri geri getiremezsin.

Sana sevginin insan olmanın sevdaya sınırsızca özgürce sarılmanın adını unut demişlerse. İşte asıl yalnızlık o zaman başlar.

Düşünmenin iradenin olmadığı hayatın içinde özgür olmaktan söz edilebilir mi? Gördüğüne değil de duyduğuna inanan bir toplumsak. Çoktan yorulmuş, tükenmiş, ihtiyarlamış, halsiz kalmışız, yolun sonundayız demektir.

Zihnini eğitmemiş bir insan, başkalarının iradesine teslim olmuşsa, bunun adı tükenen hayatın bir başka adı değil mi?

Karl Marx toplumsal gerçekleri anlatırken, cehaletin başkalarının elinde nasılda teslim........

© Turkish Forum