Değerli sanatçımız Osman Öztunç, bir eserinde şöyle sesleniyordu:

“Gel sen de yaklaş koçum
Ayrılma, sıklaş koçum
Gevşeme, pekleş koçum
Birleşirsen ne muhteşem, ne âlâ
Bu birlikle göğüslenir her bela”

Aslında bu sözler, “Terörsüz Türkiye” idealinin ve Alevi kardeşlerimize uzatılan gönül eli ve dilinin manasını özetlemek için kullanılabilir.

“Yaklaşma, sıklaşma, pekleşme, birleşme, birliktelik” kavramları, Cumhur İttifakı tarafından Kürt ve Alevi kardeşlerimize her türlü değer zemininde, en güzel şekilde sunulmaktadır. Geçmişte de gösterilen hassasiyet, ayrıştırma, ötekileştirme ve bölücü oyunları ortadan kaldırmayı hedefliyordu; bugün ise bu yaklaşım, herkesi odaklayarak Türkiye’nin ana ve en hassas gündemi hâline gelmiştir. Cumhur İttifakı bu hedef konusunda yoğun bir çaba göstermektedir.

Ne var ki, Cumhur İttifakı “kardeş eli” uzatırken, ikilik ve ayrışma yaratmaya çalışan düşman eli de boş durmamaktadır.

Bazı Alevi dernek başkanlarının, Sayın Erdoğan ve Sayın Bahçeli ile görüşmesine “ayrışma” diliyle tepki gösterip istifa edenlerin varlığı, Tunceli’de bir cemevinde Alevi bir dedenin Kur’an-ı Kerim okuduğu için yurt genelinde adeta linç edilmesi; aslında bir oyunun parçası olarak karşımızdadır.

Bir yanda gönül köprüleri kurmaya, muhabbeti ve birliği pekiştirmeye çalışan samimi adımlar atılırken; öte yanda bu adımları baltalamak isteyen, kardeşliği değil ayrılığı beslemeyi hedefleyen anlayışların varlığı dikkat çekmektedir.

Gerek AK Parti hükümeti gerekse MHP, Alevi kardeşlerimize samimi adımlarla gönül elini uzattıkça, bugüne kadar Alevileri sol ideolojik saplantılarla istismar eden bazı “düşkün” modeller yeniden fitne üretmeye çalışmaktadır. Dün “Alevileri dışlıyorlar” söylemiyle ayrışmayı körükleyenler, bugün makul ve sağduyulu adımlar atıldığında bu kez “Devletin Alevisi olmayacağız” gibi bir fitne peşine düşmektedir. Oysa bu tür........

© Türkgün