Vefa… Yapılan iyiliği unutmamak… İhtiyaç içinde olduğunuz bir an vardır, işte o anda size bir el uzanır, o eli unutmak mümkün mü? Vefalı olmak bir meziyettir. Vefasız olmak ise sadece sefilliğin göstergesidir. Zaten benim hakkımdı! Diyenlere sözüm yoktur.

O iyiliklerdir ki sizi bugüne getirmiştir. Annenizi, babanızı, kardeşlerinizi, arkadaşlarınızı, dostlarınız bir düşünün… İhtiyacınızı nasılda kavrar ve sessizce nasıl da destek olur, yanınızda beliriverirler. Bana el veren hocalarımı hatırlıyorum. Yılların birikimi altın tepside sunan kıymetli hocam Prof. Dr. Süleyman Kodal… Vefa borcumu nasıl ödeyeceğimi bilemediğim o kadar çok insan kendi hayatımda… Vefa hissi olmadan ulus olur muydu? Birbirine etinden tırnağından, yeri geldiğinde canından veren insanlar… Peki, tümü insan mı vefa borcumuz olan… Yaratan olmasaydı olur mu mesela? Ya da doğa olmadan… Onca iyilik niye yapılır ki zaten? Biraz vefa değil mi istenen altı astarı… Vefasızlık bana yakışmaz diyenlere ithaf olsun bu yazı…

Süleyman hocam sayesinde Ispartalı çok güzel insanlarla tanıştım, birçoğuyla dost olduk. Bu arada Ispartalı olduğumu düşünen insanların sayısı da az değil. Zeki Tarhan, Ahmet Şahlan, Semra Kurucu, üstat İsa Coşkun ve Ispartalılar Vakfı (ISVAK) mesela, acaba diyorum, onların karşılık beklemeyen dost sıcaklığı olmasaydı, olur muydu? İsim isim saymak istediğim o kadar insan var ki…

Isparta’nın gözbebeği göl, Süleyman Demirel’in mirası ve Türkiye’nin üretim gücü için yeni bir sınav…

Türkiye’nin en büyük tatlı su kaynaklarından biri olan Eğirdir Gölü, yalnızca Isparta için değil, tüm ülke için bir hayat damarıdır. Yıllar önce “Altın Elma, Gümüş Balık, Bronz Istakoz” şenlikleriyle anılan göl, bugün ise giderek azalan su seviyesi, kirlenen dip tabakası ve tahrip edilen sazlıklarıyla adeta can........

© Türkgün