22 Şubat 2024 gecesi, 28 yaşındaki hemşire Pınar Bulunmaz, eşi Rıdvan Bulunmaz’la tartıştıktan sonra vurularak öldü.
Rıdvan, polise “intihar etti” dedi.
Ancak güvenlik kameraları, Pınar’ın evden panik içinde silahsız olarak kaçtığını; eşinin ise onu araçla takip edip zorla bindirdiğini gösteriyordu.
Olay yeri incelemesinde lüminol testiyle evde silinmiş kan izleri bulundu.
Araçta neredeyse hiç kan yoktu; silah gaz pedalının altından çıktı.
Bu tablo, intihar değil, sahnelenmiş bir olayı işaret ediyordu.

Yine de Rıdvan Bulunmaz, olaydan yalnızca üç ay sonra, sonradan ortaya çıkan tanık ifadeleri gerekçe gösterilerek serbest bırakıldı.

Aylar sonra.
4 Temmuz 2025 günü Şanlıurfa’nın Siverek ilçesindeki Adliye’de görülen üçüncü duruşmayı bizzat izledim.
Duruşma sonrası bu köşede daha önce yazdığım haberde, dosyadaki çelişkileri tek tek belgeleyerek anlatmıştım.

Davanın seyrini değiştiren rapor

Üçüncü duruşmada, Pınar’ın ailesini başından beri yalnız bırakmayan avukatlar, Hacettepe Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalı’ndan alınan 52 sayfalık raporu mahkeme heyetine sundular.
Rapor, sanık tarafının “intihar” tezini bilimsel olarak çürütüyordu.

Pınar’ın göğsündeki kurşun yarasının giriş-çıkış yönü, kendi kendine........

© Toplumsal