Gerçeği Görmek ve Dönüşmek

Gerçekleri görmeden değişmeye veya dönüşmeye soyunmak, aslında başka bir labirentin içine düşmek gibidir. Dışarıdan bakıldığında doğru yolu buluyormuş gibi görünürsünüz, ama içeride dönüp durduğunuz bir döngü vardır.

Böyle bir çaba, kendi iç dünyamızla, yaşamla ve sistemle kurduğumuz bağı göz ardı eder. Hem bu yaşamı biz oluşturuyoruz hem de onu dönüştürmeye çalışıyoruz, ama dönüştürmek için gerekli olan ilk adımı atmayı unutuyoruz: kendi zihnimizi ve algılarımızı tanımak.

Görmeye çalışalım; Amed’ın tarihi surları arasında yürürken taşların üzerindeki zamanın izlerini görürsünüz. Dışarıdan bakıldığında sessizlik ve tarihsel derinlik huzur verir gibi görünse de, içsel huzursuzluk taşların arasından geçip zihninizi sıkıştırır.

Ya da Van Gölü kenarında bir sabah yürüyüşü, dışarıdan bakıldığında dingin bir tablo sunar; fakat zihnimizdeki taşlar hâlâ yerli yerindedir. Kendimizi tanımadan, yalnızca çevremizi değiştirmeyi denemek, boşuna bir çaba olur.

Böylesine karmaşık bir yaşamın yaratıcısı bizken, zihniyetimizi dönüştürmeden, onu bilmeden, sadece söylemler veya sistemli düşünce oyunlarıyla yaşamı değiştirmeyi umuyoruz. Ve bunun için farklı farklı “devrimci” kimliklere bürünüyoruz.

Oysa bu dünya yaşamını hep birlikte yarattık.

Bir gün yolda yürürken önünüze çıkan küçük bir taş bile sizi tökezletebilir. Eğer dikkat etmezseniz, bu taş ayağınıza takılır ve düşersiniz. Biz........

© Tigris Haber