İNSAN VE YAŞAM

Sessizliğin İçinden Yükselen Hakikat

Kendini bilmenin en kadim ve en sahici okulu yaşamdır. İnsan, bu okulda kendini doğanın diliyle tanır, varlığını onun ritmiyle hisseder. Yaşam; sessizliği sona erdiren, görünür ve duyulur hâle gelen bir varoluş biçimidir. Varlığın söze dönüştüğü, bedenin hisle yoğrulduğu, zihnin ise anlamla buluştuğu yerdir yaşam. Çünkü yaşam, sadece akıp giden bir zaman değil; bilincin, ruhun ve doğanın iç içe geçtiği kutsal bir alandır.

Her şey bu alanda olur: doğum, büyüme, kayıp, aşk, umut, acı, teslimiyet ve uyanış. İnsan, yaşamın kucağında büyür; onunla konuşmayı öğrendikçe kendini daha derin bir bilinçle kavrar. Ve yaşam, güzellikleri kendinde toplayarak, bu güzelliği insanda görünür kılar. Aslında insanın bilinir olması da, yaşamın açığa çıkmasıdır. İnsan yaşamla bütünleştikçe gerçek olur.

Yaşamın Kapsayıcı Alanı

Yaşam, insanın kapsayıcı alanıdır. Onu içine alır, taşır, dönüştürür. Bu alan, en yoğun hâlini ilişki ve paylaşımda bulur. Çünkü ilişki, insanın hem kendini hem de başkasını tanıma biçimidir. Paylaşım ise insanın varlığını anlamlandırma yolu. Ve özgür bir insan olmanın sırrı, bu ilişkilerde saklıdır; yaşamı olduğu gibi hissedebilmekte, onunla bütünleşebilmekte........

© Tigris Haber