Doğanın İçkin Hafızasında Birlik ve Ayrılık Üzerine

Hayvan öncüllerinin tarihi, çiçeklerin sessiz açılışına, yosunların ilk ıslak yankısına kadar uzanır. Evrende canlılığın soluğu ilk defa bitkiyle başlasa da, onun ritmini taşıyan hayvan, devinimin, hissin ve hareketin sesi olmuştur. Doğa, varoluşun evrimsel akışında, bitki ve hayvan öncülleriyle yeni bir aşamaya geçmiş; böylece yaşam, yalnızca var olmak değil, hissetmek, algılamak, yankı ve karşılık vermek hâline gelmiştir.

Bu zenginleşme, evrenin sır dolu genişliğiyle ne kadar iç içe olduğumuzu da gösterir. Bitkinin köküyle toprağa tutunduğu yerde, hayvanın bedeni harekete geçmiş, enerji daha önce görülmemiş biçimlerde vücut bulmuştur. Bütün bu süreç, sadece dünyamızın değil, evrenin bilinçlenme serüvenidir.

Evren bir şeyi mi aramaktadır? Enerji neden yerinde durmaz? Neden sürekli bir dönüşüm, bir yenilenme arzusu içindedir? Bitki ve hayvan öncülleriyle başlayan bu biyolojik evre, evrenin içkin bir sorusuna, varoluşsal bir yanıt gibidir. Enerji, durağanlıktan sıkılır; akmak, dönüşmek, çoğalmak ister. Bu devinim, özgürlüğün en güzel ve en kutsal hâlidir.

Çünkü enerji, kendi akışını yaparak ve çeşitlenerek özgürleşir. Ve özgürlük, yalnızca zincirlerden kurtulmak değil; çoğalmak, farklılaşmak, çeşitlenmek demektir. Evrimin en........

© Tigris Haber