Giriş: Hayatın Nefesi

Hayat, esneyebilen bir varoluşla nefes alır. Katılaşan, donan her şey zamanla solgunlaşır; esnek kalan ise canlılığını ve tazeliğini korur. Tıpkı bir oyun gibi, ciddiyetin ağırlığından kurtulmuş bir hafiflikle yaşanmalıdır hayat. Bütün oluşlar, bu hafif ama derin akışta kendi rengini ve sesini bulur. Hayat, ancak oyun tadında ve esnek bir katılımla gerçek anlamına kavuşur.

Her oluşum, taşıdığı enerjiyle kendi rengini açığa çıkarır. Enerji, yalnızca var olmakla kalmaz; aynı zamanda varlığın titreşen sesidir. Bir oluşumun enerjisinde bir değişim gerçekleştiğinde, bu yalnızca görünüşünde değil, öz yapısında da bir dönüşümü ifade eder. Mevcut formda kalan her şey, enerjisinde sabit kalır. Oysa evren, saf bir enerji bütünlüğüdür; bu bütünlükte enerji ne azalır ne de çoğalır. Değişim, evrenin özüne değil, evren içindeki oluşumların biçimlerine aittir. Her oluşum kendi iç bütünlüğüyle var olur ve bu içsel gelişimiyle evrendeki dansına katılır.

Enerji titreşimlerini önemsemek,........

© Tigris Haber