Doğayı çok yönlü bir tanıma tabi tutabiliriz. İnsan, bu yönlerin tamamını temsil eder: İnsan, farkındalığı olan canlı doğadır.

Doğada bulunan çeşitlilik, şaşırtıcı bir güzellik sunar. Her bir türün bu güzelliğe kattığı özgünlük, ilgiyi daha da büyütür.

Doğanın dili, bu çeşitlilik içinde gelişir. Özgün ve özerktir. Özerk oluşu, doğanın özgünlüğüyle doğrudan ilişkilidir.

“Kendilik” dediğimiz şey de bu aklın yansıması olarak ortaya çıkar. Burada doğaya özgü bir zekâyla iç içe kalmaktayız.

Hiçbir canlı, bu zekânın dışında değildir.

Çeşitlilik Zekadır

Oluşumun kendisi, görünür hâlde çeşitliliği ortaya koymuştur. Bu çeşitlilik, zekânın doğal bir ifadesi olarak gelişir.

Doğanın özgün ve özerk oluşu, bu derin yapıdan beslenir. Bu yapıda kapsayıcı ve yaratıcı bir ilişki vardır.

Bu ilişki simbiyotiktir. Doğadaki her canlı, hem........

© Tigris Haber