Το να βασίσει ο Αλέξης Τσίπρας την στρατηγική της πολιτικής του επανάκαμψης στην επίκληση του καινού και του διαφορετικού, ενδυόμενος τον ταλαιπωρημένο παπανδρεϊκό μανδύα, αποτελεί απονενοημένο διάβημα

Διαβάζοντας τον κυριακάτικο Τύπο, διαπίστωσα πως για μία ακόμα εβδομάδα, κυριαρχούν τα διάφορα σενάρια περί νέων κομματικών σχηματισμών τα οποία «απειλούν» να αναταράξουν τα λιμνάζοντα ύδατα της εγχώριας πολιτικής σκηνής. Από το σύνολο των σχετικών δημοσιευμάτων, εντύπωση μου έκανε μία συνέντευξη του Νίκου Μαραντζίδη -γνωστού όχι τόσο πλέον ως πανεπιστημιακού, αλλά με τον ρόλο του ως στενού συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα- η οποία είχε ως τίτλο της μία ιστορική παρομοίωση που μου κέντρισε το ενδιαφέρον.

Ο κ. Μαραντζίδης αναφέρει πως ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι η μεταδικτατορική Ένωση Κέντρου και ο κ. Τσίπρας είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου του 1974. Πράγματι, σε ένα πρώτο επίπεδο, παρατηρεί κανείς ομοιότητες αναντίρρητες. Η Ένωση Κέντρου, υπό την αρχηγία του Γεώργιου Μαύρου, ήταν ένα κόμμα που έπνεε τα λοίσθια, καταλυτικά φθαρμένο από τα έτη διακυβέρνησής του και χωρίς ανανεωμένο........

© The Best News