Bazen bir türkü duyarız derinden. Önce melodisi sarar benliğimizi. Sonra da ezberleri öylesine. Farkında olmadan. Hatta kekeme bile olsak düzgün söyleriz türküleri
Bedri Rahmi Eyüoğlu; “Nerede bir köy türküsü duysam şairliğimden utanırım” der. Utanılacak bir şey yoktur aslında. Ancak o türkü nasıl vücut bulmuştu da dilden dile gönülden gönle ulaşmıştır. İşte imrenilecek şey budur.
Türkülerin coğrafyası köydür. Şehrin türküsü olmaz. Köylü türküleri gönlüyle bestelerken, sözlerini arifene teşekkül ettirir. Yoksa şiirle ilgili bir eğitimi yoktur. Bir nevi “içtimai tevarüs” diyebiliriz. Şimdi biri çıkıp da bu “İçtimai tevarüs” de ne demek demesin bana. Vaziyeti izah edecek kelime bulamayınca uydurdum gitti.
Neyse biz gelelim haksızlığa uğrayan mekânlara.
Yozgat, özellikle Türk Halk Müziği açısından ülkemizin damar sayılacak yerlerinden biri. İlin merkez dâhil 14 ilçesi var. Bu ilçelerden biri de “Sorgun.” Diğerleri gibi bir ilçede olması gereken neler varsa Sorgun'da da var. Ayrıca gitmesek de haritan veya bir şekilde tanınan bir ilçe.
Yozgat denice........

© Terme Bilgi Gazetesi