menu_open Columnists
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close

Ord. Prof. Dr. Süheyl Ünver'in Notlarında MESİR'in EKSİK TERKİBİ ve İLK İHRACAT ÇALIŞMALARI

7 0
22.06.2025

Ord. Prof. Dr. Süheyl Ünver’in Notlarında

MESİR’in EKSİK TERKİBİ ve İLK İHRACAT ÇALIŞMALARI

Ordinaryüs Prof. Dr. Süheyl Ünver’in Manisa’ya olan ilgisi 1939 yılında Halkevi konferansı için şehre gelmesi ile başlar. Tarih aynı zamanda Bimarhane’nin 400. Kuruluş yıldönümüdür. Yapının içinde bulunduğu duruma çok üzülür ve o tarihten sonra her türlü vesileyi değerlendirerek Bimarhane’nin yok olmaması ve tekrar ihyası için var gücü ile çalışır ve uzunca sayılabilecek bir zamandan sonra muvaffak olurlar.

Manisa’da ilgisini çeken sadece Bimarhane değildir. Zaman içinde Mesir hakkında da çok ciddi araştırmalar yapar. Mesir’ in aslını, nereden geldiğini, tarihteki yerini, bizdeki uygulamalarını derinlemesine araştırır. Elde ettiği sonuçları muhtelif yayınlarda yazar. Bimarhane’nin restorasyon işlemleri 1969 yılında tamamlanır ve açılışında bir konuşma yapmak üzere Süheyl hoca davet edilir. 26 Nisan 1969 tarihinde saat 15.00’ de Bimarhane ve Mesir üzerine yaptığı konferans gibi konuşma ile açılış yapılır.

Bimarhane’nin açılış tarihinden çok önceleri başlayan ve açılış sonrasında da devam eden Manisa’ya ve Mesir’e olan ilgisi artarak sürer. Bu kadim geleneğin aslına bağlı kalınarak, bozmadan devam ettirilmesi gerektiğini her zaman söyler ve yanlış gördüklerini de ilgililer ile paylaşır.

21.3.1967 Tarihinde “Haber” Gazetesinin “Aydınlar Görüşü” sütununda “Bugün Nevruz” başlıklı bir yazı yazar. Yazısında Mesir’ in tarihsel sürecinden bahseder. Yazının son kısmında Mesir’ in terkibi konusuna değinir ve aslının 41 çeşit madde ihtiva ettiğine dikkat çeker.

Yazı etkisini gösterir. Dönemin Manisa Valisi Abdullah Asım İğneciler, yazının yayınlanmasından yaklaşık 15 gün sonra, 05.04.1967 tarihinde, nezaket ve saygı dolu cevabi bir yazı gönderir. Yazı, Süheyl Hoca’nın ısrarla üzerinde durduğu Mesir terkibinin tam olarak temin edilerek macunun yapılmasına mukabil, yapılan yanlışların bir itirafı gibidir.

Vali Bey yazısına önce teşekkür ederek başlar sonra o yıl 15-23 Nisan tarihleri arasında yapılacak olan Mesir Festivali’ne Süheyl Bey’i davet eder. Devamında yazıya atıfta bulunarak şöyle der; “Bahis buyurduğunuz gibi Mesir Macunu’nun ihtiva ettiği madde (41) iken zamanla, Çeşitli sebeplerden 8 ila 10’a kadar düşmüştür. İki seneden beri bu konu tekrar ele alınmış, bulunabilen baharat ve diğer mevad 27 ye çıkarılmıştır. Listesini ekli olarak takdim ediyorum.” Buradan da anlaşılıyor ki 1960’lı yıllarda 41 çeşit olması gereken Mesir terkibi 8-10 maddeye kadar düşmüş, 1967’ye gelindiğinde karılan macunun içine 27 çeşit baharat katılmıştır.

Vali Bey’in yazısına ek olarak koydurduğu listedeki 27 çeşit baharat şunlardır. “Tarçın, Karanfil, Bahar, Zencefil, Karabiber, Kişniş, Havlucаn, Kebabiye, Hindistan Cevizi, Anason, Ödülgahir, Hardal, Meyanbalı, Zerdeçal, Reziyane, Kimyon, Çörekotu,........

© tarihistan.org