BİLMEZ

Bir amansız derde düşmüşüm, dûçar olmayan bilmez

Yitirmişim yâri sahrada, mecnun olmayan bilmez

Âlem sanır ateş-i aşk sadece özünde yanar

Kalbi kararmış ne bilir, İbrahim olmayan bilmez

Sığındım, Halil’in ateşini suya çevirene

Bir sinek ile hükümdar Nemrut’u yere serene

Gönlüm bir deryaya düştü ki mecali yok direne

Cana imdadı kim ne bilir, Yunus olmayan bilmez

© tarihistan.org