Serf’lik tâbiri, Avrupa kıtasındaki derebeylik zamanlarıyla ilgilidir. Kısmi köleliğe benzer konumuyla ilgili yapması gereken bir angarya borcu yerine getiren, belirli şartlarda bir hizmet mecburiyeti bulunan kimse demektir.

“Orta Çağ'da nüfusun yaklaşık u'ini oluşturan Serfler, toprak sahibinin arazisinde çalışan özgür olmayan işçilerdi. Bu sistemde, serfler fiziki ve hukuki koruma ile kendi temel ihtiyaçları için ayrı bir arazi parçasını işleme hakkı karşılığında emeklerini sunarlardı. Serfler köle olmasalar da—zira sadece emekleri alınıp satılabilirdi, kendileri değil—yerel geleneklere göre hareket kısıtlamalarına ve çeşitli ücretlere tabiydiler.

Orta Çağ kırsal topluluğunun merkezi ve serflerin varlık nedeni, malikâne veya şatoydu. Bu, toprak sahibinin özel ikametgâhı olmasının yanı sıra, idari ve hukuki meseleler için topluluk buluşma yeriydi. Köylülerin bu malikâneler ve beyleriyle olan ilişkisi manoryalizm olarak bilinmektedir.”* ( Mark Cartwright-Dünya Tarihi Ansiklopedisi)

Dış müdahale, akınlar ve can güvenliği sebeplerinden dolayı derebeylerinin güvenli alanlarına sığınan serfler bunun karşılığında bazı söz konusu yükümlülükleri gerine getirdiler

“ Topraklar, Senyörlük toprağı ve haraçlı toprak olmak üzere ayrılmıştı. Derebeylerin ve Kilisenin adına iş yapan Kâhyanın kendi hesabına işlettiği toprakların, kiracıların elinde bulunan toprakların ve dahası bu kiracıların,........

© tarihistan.org