hakanakpinar227@gmail.com

Tanzimat Devri’nin ilk ve en önemli gazeteci-yazarlarından birisi, hiç kuşku yok ki İbrahim Şinâsi Efendi’dir. Şinâsi, günümüzün eğitim sisteminde yeterince tanıtılıp, kavranmadığı gibi tarihimize olan katkıları da hakkıyla teslim edilmemiş büyük bir aydındır.

Bu büyük aydın, yakın tarihimizde fikir, edebiyat ve gazetecilik alanlarında “ilklerin adamı” olarak gösterilmiştir. Hakikaten O, yaşadığı dönemde hep ilklerin aydını olmuştur. Batılı anlamdaki ilk Türk tiyatro eseri olan “Şair Evlenmesi”nin yazarı, Avrupaî türdeki ilk şiirlerin kalemi, ilk özel gazetenin kurucularından biri, ilk makalenin müellifi vs… Liste uzar gider…

Önceki yazılarımızda Şinâsi’nin fikir, edebiyat ve basın hayatına getirdiği yeniliklerden yeterince bahsetmiştik. Ancak Şinasî’yi yalnızca ilklerle kategorize ederek anlatmak; O’nun fikir dünyasını dar bir alana hapsetmek olacaktır. O, bir öncüdür. Fikir ve eylemleriyle bir döneme yön veren; kendisinden sonraki aydınları, gazetecileri, yazarları etkileyen, hatta onların eşiğini yükselten bir öncüdür.

Bu yazımızda O’nun, Osmanlı-Türk Aydınlanması’na ivme kazandıran en önemli eylemi olarak gördüğümüz dildeki sadeleşme ihtilâlinden söz edeceğiz. Bu husus fazlasıyla önemlidir ve hakikaten dönemine göre bir ihtilâldir. Zira,........

© Tanyeri Haber