Το Σάββατο, 10 Μαΐου, μια φανατισμένη ομάδα αριστερών, αντισημιτών, εκδοτών, βιβλιοπωλών, ακτιβιστών και ηλιθίων μπούκαρε σε μια αίθουσα της Διεθνούς Εκθεσης Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη.

Διέκοψαν και ματαίωσαν με το ζόρι μια εκδήλωση για την ισραηλινή λογοτεχνία με ισραηλινούς ομιλητές και συμμετοχή της ισραηλινής πρεσβείας.

Ο λόγος; Υποτίθεται πως οι μπουκαδόροι δεν γουστάρουν το Ισραήλ ή καταδικάζουν τον Νετανιάχου ή κάτι τέτοιο. Ηταν (λένε οι παρόντες) καμιά εκατοστή άτομα.

Πάλι καλά. Επί Γ’ Ράιχ τις δημόσιες εκδηλώσεις καύσης βιβλίων που οργάνωνε το ναζιστικό καθεστώς παρακολουθούσαν πολύ περισσότεροι, αρκετοί με στολή και μπότες.

Οι βιβλιοφιλικές αυτές εκδηλώσεις που διαφέρουν ελαφρώς από τις εκθέσεις βιβλίων της εποχής μας κορυφώθηκαν μπροστά στην Οπερα του Βερολίνου και σε 21 άλλες γερμανικές πόλεις στις 10 Μαΐου 1933.

Τι σύμπτωση! Ακριβώς 92 χρόνια από την «μπούκα» της Θεσσαλονίκης.

Τότε κι ενώπιον πλήθους κόσμου ρίχτηκαν στην πυρά δεκάδες χιλιάδες βιβλία Εβραίων, δημοκρατών, μαρξιστών, μη ναζιστών και γενικώς όσων θεωρήθηκε ότι αντιπροσωπεύουν το «μη γερμανικό πνεύμα».

Από τον Αντρέ Ζιντ, τον Μαρσέλ Προυστ και τον Ερνεστ Χεμινγκγουέι έως τον Μαξίμ Γκόρκι, τον Μαγιακόφσκι και τον Ερενμπουργκ.

Στην Ιστορία η μαζική καύση βιβλίων σε δημόσιες εκδηλώσεις έχει γίνει γνωστή ως «άουτο ντα φε» (auto da fe)  δηλαδή ως δημόσια «πράξη πίστης».

Την είχε καθιερώσει μερικούς αιώνες νωρίτερα........

© Ta Nea