Diğer

28 Mayıs 2025

Peki çocuklara ve yaşlılara kim bakacak?

Gençlik yıllarımızda lokanta ve pastane gibi yerlerde “Aile için ayrı yerimiz vardır” türünden levhalar görmek pek hoşumuza gitmezdi. Bunu bir tür ayrımcılık olarak görür, “Ne olmuş, bekarsak aç mı kalalım?” diye itiraz ederdik.

Günümüzde durum tersine dönmüş durumda. Bırakın evliler için ayrı yerleri, evlenmiş genç bulmak kolay değil. Evlilik, özellikle büyük kentlerde, artık gençlerin gündeminde yer almıyor.

Deniyor ki, hayat koşulları evliliğe izin vermiyor. Doğru.

Dahası, hayat koşulları evlenmeden yaşamayı mümkün kılıyor.

Benim arkadaşlarımın çoğu ilk elini tuttukları kızlarla evlendiler. Kız eli tutacak cesareti olmayanların da ellerini (ya da başlarını) anneleri ya da başkaları bağladılar.

Evli olmaksızın yetişkinliğe geçmek düşünülemezdi. Evlilik, tıpkı askerlik gibi kaçınılmaz bir kilometre taşıydı. Bir mecburiyetti.

Artık değil. Bunu kutsamadığım gibi lanetlemiyorum da. Dünya değişti. Çeşitli neden ve olanaklarla tek başına yaşayan -yaşayabilen- insan sayısı arttı. Karşımıza yepyeni sorunlar çıktı. Daha da değişecek. Avcı-toplayıcı toplum, tarım toplumu, sanayi........

© T24