Diğer

03 Ağustos 2025

Kaldırdı kadehini...

“Bu sefer böyle!” dedi ve aceleyle ekledi: “Valla böylesi daha iyi…”

Doğum günüydü. Hatırlayanlar, arayıp kutlayanlar her yıl azalıyordu.

Bu sefer gelen telefonlar ve mesajlar yok denecek kadar azdı.

“Hep aynı banal tebrikler” diye düşündü.

Şu hayatta onun gerçek değerini kimse anlamıyordu.

“Oysa ben onlar için yıllardır neler yapmadım ki!” dedi kendi kendine.

Bunu derken de “onlar” kelimesini açmaya hiç gerek görmedi, bir toz bulutu gibi üfledi bu harfleri.

“Bu önemli günümde kendim için dileğim…” dedi kadehine bakarak.

Biraz kederlendi. Artık genç değildi. Yaşlı da sayılmazdı gerçi. Hele bazı okul arkadaşlarına göre…

Gülümsemeye karar verdi.

Masaya baktı. Yemek ve çerez tamamdı.

Önündeki şişe onu neşelendirdi.

Ama kendisi için bir dilek dileyemedi.

* * *

Tam o sırada balkon camında bir karaltı belirdi.

Kadehi bırakıp cama yaklaştı.

“Allah’ın cezası kedi!”

Yüzüne nefret ifadesi yerleştirdi.

“Yine kirletecek balkonu.”

Çıkıp hışımla kovdu hayvanı.

Her zamanki gibi korkup kaçmıştı kedi.

Aslında korkmasa ne olurdu, onu hiç bilmiyordu.

Düşünmeye de gerek yoktu.

Kaçırmıştı ya kediyi.

Birilerinden güçlü olmak ve korkutmak güzel duyguydu.

* * *

İçeri girip kadehi eline aldı yeniden.

Çoktan ortadan kaybolmuş olan kediyi aradı gözleriyle.

Hava da çok bunaltıcıydı.

Bir kap su ve yemek koysa mıydı acaba balkona...

Ama yiyip içip pisletiyorlardı her yeri.

“Neyse sonra bakarız”, diyerek kapattı konuyu.

* * *

Mmm, içki de hiç fena değildi.

Hem pahalıydı da.

İyi etmişti kendine böyle bir hediye almakla.

Yıllar boşuna geçmemişti, “bir yerlere gelmişti bu hayatta”, ondan emindi.

Herkese ve her şeye rağmen...

Hakkı yenmese, kıymeti bilinse çok daha farklı olabilirdi tabii.

* * *

Hâlâ onu çekemeyenler vardı.

Mesela, bir türlü........

© T24