Ege yahut Akdeniz’e yalnızca gezmek için giden birisi burnumuzun dibinde bulunan bazı adaların nasıl olup da Yunanistan’a ait olduğunu şaşkınlıkla gözlemliyor.

Son yıllarda Mavi Vatan ile Türkiye denizlerdeki hâkimiyetini vatan bağımsızlığının en önemli parçalarından birisi olarak görmeye başladığını biliyoruz. Bu adaları Yunanistan’a kaptırma hikâyemiz ise saç baş yoldurtacak cinsten.

Buyurun bu talihsiz olaylar dizisine yakından beraber bakalım.

Her şeyi İtalya başlattı

İki komşu ülke arasında Ege’de meydana gelen tüm krizler Oniki Ada’nın 1912 yılında İtalya tarafından işgal edilmesiyle başladı.

İtalya, Osmanlı toprağı olan Trablusgarp’ı 1911 tarihinde işgal etmeye kalktı. Osmanlı’nın İtalya ile resmen savaşa girememesi sebebiyle Enver, Mustafa Kemal, Eşref ve Rauf Bey gibi genç askerler bölgeye direniş için gönderildi.

Genç Osmanlı subayları bölge halkıyla beraber döneminin en modern ve güçlü ordularından birisi kabul edilen İtalyan güçlerinin ilerleyişini durdurduğu gibi, çok ağır zayiatlar da verdirdi. Bu gelişmeler üzerine Osmanlı subayları Trablusgarp’ta olduğu müddetçe direnişi kıramayacağını anlayan İtalya Oniki Ada’yı işgal ederek Boğazları muhasara altına aldı.

Osmanlı Genelkurmayı bunun üzerine bölgedeki askerlerine derhal geri çekilmelerini emretti. Enver Bey (Paşa) emri aldıktan sonra üzüntüsünü şöyle ifade edecekti;

Bugün Harbiye Nezareti’nden gelen çeşitli haberler durumu aydınlatıyor. Gazetelerden, hükümetin 2 bölgeyi tamamen kaybettiğini öğrenmişsinizdir bile. Bir an düşünün sevgili dostum, ne yaptığımızı bir düşünün! Kadınlarıyla ve çocuklarıyla bir yıl boyunca başarıyla savaşmış olan bu yiğit insanları düşmanın kollarına bırakıyoruz ve böylece terk ediyoruz işte ve onlara anavatanın yardıma geleceğine dair söz verip savaşmayı öğütleyen ben, şimdi tarif edilmez zorluklar içinde kalıyorum. Bu memleketi terk edecek durumda değilim ve memleketimin öbür yarısının bana ihtiyacı var. Neticede burada bağımsız bir devlet kuracağım. Balkan devletlerine gelince, onları ezeceğimiz konusundaki ümitlerimi kaybetmedim, nihayet organize olmak için bizi rahat bırakacaklar. Burada iyi çalıştık ama yeni iktidar partisi her şeyi ezdi, işte böylece utanç verici bir sulhu kabul ettik. Sırtımızda neticesi çok açık olmayan bir dizi harp var.” (Enver Paşa-22 Ekim 1912)

İtalya, Türk subaylarının çekilmesine rağmen; Sömbeki (Simi), Herke (Halki), İlyaki (Tilos), İncirli (Nisiros), İstanköy (Kos), Kilimli (Kalimnos), Rodos, Patmos, Astropalya (Astipalya), Kaşot (Kasos),........

© SuperHaber