Bu ülkede hiç kimse ben dolandırılmam dememelidir. Ülkemizde ne yazık ki Padişahtan Başbakan’a varıncaya kadar dolandırılmayan kimse yoktur. Khaled Hosseini, “Uçurtma Avcısı”nda şöyle der: “Yalnızca bir günah vardır: hırsızlık. Diğer bütün günahlar, hırsızlığın bir çeşitlemesidir. Bir insanı öldürürsen hayatını çalarsın; yalan söylersen gerçeğini. Fakat hırsızlığın en incelikli hali dolandırıcılıktır.”

Öyle dolandırılma hadiseleri ve yöntemleri var ki şeytana pabucunu ters giydirecek cinsten.

Buyurun bu örneklere yakından beraber bakalım.

Başbakan bile iyi niyetinin kurbanı oldu

Başbakanlık binasında sabahın erken saatleri… Koridorlarda koşuşturan özel kalemler, illerden gelen parti temsilcileri, Ankara’nın bürokratik havasına sinmiş bir telaş. Tansu Çiller dönemi. Ülkenin en kudretli kadını, masasının başında bir telefon bekliyor. Az sonra Türk Silahlı Kuvvetleri’nin ağır paşalarından Necdet Öztorun’un aradığı bildiriliyor. Çiller nezaketle telefonu alıyor. Karşısındaki ses son derece güven veren bir tondaydı. Öztorun Paşa, Kemalistler Derneği’ne 5 milyar lira yardım talep ediyordu. Hanımefendi, böylesine “milli” bir ricayı geri çevirmeyecek kadar zarifti. Talimat verdi. Ertesi gün örtülü ödenekten 5 milyar lira ilgili derneğin hesabına yatırıldı. Ancak kayıtlar incelendiğinde korkunç bir gerçek açığa çıktı: Telefonun diğer ucundaki kişi General Öztorun değil, onu taklit eden Selçuk Parsadan’dı. Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı, tarihin en profesyonel dolandırıcılarından biri tarafından kandırılmıştı.

Selçuk Parsadan

Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Sahtekârlar Galerisi

Sülün Osman tek değildi. Osmanlı’dan bugüne, sahtekârlık bir tür “yaratıcılık alanı” olarak hep var oldu.

Ressam Yani Kapoçi, bunların en meşhurlarındandı. Cumhuriyet Üniversitesi’nden Doç. Dr. Ahmet Yüksel’in yayımladığı belgelere göre Kapoçi, yetenekli ama yoksul bir Rum ressamdı. Paris’e gitmek ister ama parası yoktur.

Hariciye Nezaretine mektup yazar, Sultan Abdülhamid’e dair “hayati sırlar” bildiğini söyler ve 150 lira ister. Dönemin Hariciye Nazırı Ahmet Tevfik Paşa konuyu ciddiye alır, Atina elçiliğine soruşturma talimatı verir. Elçi cevabı verir: “Söylediği hiçbir şey........

© SuperHaber