Askerlik Şubesi Başkanlığı’ndan askere çağrı pusulası geldiğinde hiç zaman kaybetmediler. Birliklerine teslim oldular. “Acemi eğitimlerini” tamamladıktan sonra çoğu, terörün bir dönem alabildiğine yaygın olduğu Güneydoğu’daki askeri birliklere gönderildi. Kimisi Şırnak Gabar’da kimisi Ağrı Dağı’nda, kimisi Hakkari’nin Kazan Vadisi’nde, sınır boylarında, hatta sınır ötesinde görev yaptı. Belki ilk defa gözün gözü görmediği zifiri karanlıklarda korku nedir bilmeden görev yaptılar. Sırt sırta, omuz omuza mücadele verdiler. O mücadeleler şehitler, gaziler verilerek kazanıldı.

Bacaklarından, kollarından, vücutlarından o dağlara oluk oluk kan aktı. Kimisi gözünü kaybetti, kimi parmaklarını. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’nda gazilerle yapılan toplantıda iki gözünü de mayın patlaması sonucu kaybeden er gazi, “Kızımı gelinlik içinde bile göremedim” dediğinde Bakan Mahinur Özdemir Göktaş’ın, yardımcılarının, oradaki bürokratların da gözleri dolmuştu. Hepsinin öyküsü farklı. Onlara nasıl vahşet uygulandığını bilmeme rağmen, yazmaya yüreğim el vermedi.

BAKANLIKTA EYLEM

Er gazilerin özlük haklarıyla ilgili istekleri yeni değil. Belki 30 yıldır onların sorunu var. Ancak son üç yıldır haklarını daha çok arar oldular. Geçen pazartesi 22 gazi, Aile Bakanı ile görüştü. İstekleri hep aynıydı, “Er gazilerin emsali olsun” istiyorlardı. Ancak o görüşmede gerilim yaşandı. Gaziler, bakanın üst perdeden konuştuğu izlenimine kapıldı. “Eylem yapacağız” dediler. Bakanın, “Yapabilirsiniz” demesiyle oradan ayrıldılar.

İlginçtir, bakan görüşmesini “Terörsüz Türkiye’ye destek” olarak açıkladı. Açıkçası gazilerin gündeminde TBMM’de komisyonda görüşülen “Terörsüz Türkiye” ile ilgili değil, özlük haklarıyla ilgili talepleri vardı. Olayın farklı yönlere çekilmesini istemediler. Nitekim, bakanın sosyal medya paylaşımına itirazları oldu. Bakan da paylaşımını silmek zorunda kaldı.

Haklarını alana ya da bu konuda kesin söz verilene kadar bakanlık binası önünde perşembe günü oturma eylemi başlattılar. Eylem gece-gündüz devam edecekti. İlk gün eylemi duyan olmadı. Perşembe gecesi gaziler çimlerde, battaniyelerinin üzerine uzandıklarında bakanlığın fıskiyeleri çalıştırıldı. Çoğu protezli olan gaziler daha fazla ıslanmamak için güçlükle kalkıp suyun ulaşamadığı yerlere kaçıştı. Belki kasıt yok, sulama otomatik olarak devreye girmiştir ama o gece yaşananlar gazileri çok üzdü. Gaziler arayıp yaşananları bildirdi.

Tabii ki........

© Sözcü