Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk, 1927 yılına kadar ayda 5 bin lira maaş, 7 bin lira olağanüstü ödenek olmak üzere 12 bin lira alıyordu. 1927 yılında bunlara, “Pahalılık zammı” adı altında 2 bin 480 lira eklendi. 1931’de vergiler kesildikten sonra eline geçen 13 bin 186 liraydı. 1932’de özellikle yüksek maaş ve ücretlere, kademeli olarak artan oranda ağır vergiler konuldu. Kesilen vergi miktarı bin 293 liradan, 5 bin 401 liraya çıkarıldığında Atatürk’ün eline 9 bin 78 lira geçiyordu. Bunun 2 bin lirasını her ay İsmet İnönü’ye aktardığından kendisine 7 bin lira kalıyordu.

Siyaset Bilimci Profesör Hikmet Özdemir, “Atatürk’ün Etik Mirası” kitabında çok özel bir ayrıntıya giriyor. “Cumhurbaşkanının yaverleri ve koruma polisleriyle beraber köşkün içinde ve dışında çalışan bütün oda ve temizlik görevlilerinin iaşesi ve köşkün diğer masrafları Atatürk tarafından karşılanmaktaydı. Hatta, Ankara Garı’ndaki binada görevli özel kalem memurları da öğle yemeklerinin masrafı Atatürk tarafından ödenen bir tabldottan yiyordu. Günlük iaşe mevcudu sabah ve akşam konuklarla beraber 90-100 kişiyi buluyordu” diyor.

ATATÜRK, ŞU TALİMATI VERDİ

Subaylık yıllarında ailesine sürekli olarak, silah arkadaşlarına mümkün olduğu ölçüde mali sorunlarının giderilmesi için yardımcı olan Mustafa Kemal’in, rütbesi ve makamı yükseldikçe artan gelirine oranla yardımseverlik amaçlı harcama kalemlerinde ciddi bir artış vardı. Çarpıcı bir örnek vermek gerekirse, İsmet İnönü’nün başbakanlığı döneminde, 1925’ten 10 Kasım 1938 tarihine kadar 13 yıl kesintisiz olarak İnönü’ye her ay Atatürk’ün banka hesabından para aktarılıyordu. Bu paranın miktarı 1929’a kadar bin TL; Ocak 1929’dan Eylül 1937’ye kadar 2 bin TL idi. 1937 sonbaharında İnönü, Atatürk’ün isteği ile başbakanlıktan ayrılmıştı. Onunla birlikte hareket eden Atatürk’ün kadim dostu ve özel doktoru Refik Saydam da Sağlık........

© Sözcü