Onlara önce “köy korucusu”, sonra “güvenlik korucusu” adını verdiler. Çoğu gönüllü olarak köyünü, evini, çevresini koruyordu. Devlet zimmetli silah verdi. Maaş verdi. Halen 47 bin güvenlik korucusu görev yapıyor. Bugüne kadar 80 bine yakın korucu da emekliye ayrıldı.

Bölücü örgüt, koruculuğun köylüler tarafından kabul edilmemesi için çok uğraştı. Korucu olanların silahlarını bırakması için her türlü eziyeti yaptı. Evlerini yaktılar, çocuklarını kurşuna dizdiler.

DEVLET, AFFETMİYORDU

Güneydoğu’dan söz eden komutanlar, televizyonlarda konuşurken korucular için hep “kahraman korucular” diye söz eder. Kuşkusuz hepsi aynı değil. Operasyonlarda en önde korucular gider. Kahramanlıkları unutulmaz. Önceki kuşak korucuların çoğunun okuma-yazması bile yoktu. Ancak günümüzde 10 korucudan neredeyse yarıya yakını fakülte ya da yüksekokul mezunu.

Koruculardan, görev sürelerinin her safhasında olumsuzlukları görülenler hakkında yasal işlem yapıldı ve valilik onayıyla görevlerine son verildi. Örneğin 1993 yılında 3 bin 185 korucu, 1994 yılında bin 155 korucunun görevine son verilmişti. Örgüte müzahir olan ve yardımda bulunan, silahını örgüte teslim eden toplam 14 bin 304 korucunun görevlerine son verilmişti.

BİN 850 ŞEHİT

Terör örgütünün hedefinde hep korucular oldu. Bin 850 korucu şehit edildi. 3 bini aşkın korucu gazi oldu. Eğer Güneydoğu’da terör bitirildiyse, bunda korucuların da önemli payı olduğunu belirtelim.

DEM Parti Genel Başkanı Tuncer Bakırhan’ın, korucuların silahı bırakması, ellerine sopalarını alıp hayvancılık yapmaları ve onları aşağılar şekilde konuşması eleştiriliyor. İlginçtir, o konuşmanın yapıldığı gün değişik illerden 60 korucu Ankara’ya davet edildi. Açıkçası korucularda, koruculuğun kaldırılacağının........

© Sözcü