Ülkemizin en zor koşullarında, Kürtleri kışkırtıp ayrı bir devlet kurmaları için İngilizler tarafından her türlü oyun yapıldı. “Paraysa para” dediler. Ancak, Türk ve Kürt kardeşliğini bozmaya, onları ayırmaya güçleri yetmedi. Sonra ülkemiz üzerinde hesapları olanlar PKK’yı kurdurdu. 15 bine yakın güvenlik görevlimiz, vatandaşımız şehit edildi. 25 bin civarında vatandaşımızı yaraladılar.

Onlardan bazılarını tanırım. İki gözünü, dört parmağını kaybedeni de, ömür boyu tekerlekli sandalyeye mahkûm olanı da, iki kolunu, iki bacağını kaybedeni de bilirim. Rehabilitasyon merkezinde ziyaretlerine gidiyor, öykülerini dinliyordum.

KÜRTLERİN HAKLARI

Atatürk’ün Kürtlerle ilgili sözleri ve yazdıklarına bugün de devam ediyoruz. İşte o yazılan ve söylenenlerden bazıları:

“Yüce Meclisimizi teşkil eden zevat yalnız Türk, Çerkes, Kürt, Laz değildir. Bunun böyle olduğunu hepimiz biliriz. Hep kabul ettiğimiz esaslardan birisi ve belki birincisi olan sınır meselesi tayin ve tespit edilirken, milli sınırımız İskenderun’un güneyinden geçer, doğuya doğru uzanarak Musul’u, Süleymaniye’yi, Kerkük’ü ihtiva eder. İşte milli sınırımız budur dedik! Halbuki Kerkük kuzeyinde, Türk olduğu gibi Kürt de vardır. Biz onları ayırmadık. Dolayısıyla muhafaza ve müdafaasıyla meşgul olduğumuz millet, bittabi bir unsurdan ibaret değildir. Muhtelif İslami unsurlardan meydana gelmektedir.” (1 Mayıs 1920 TBMM’de Konuşma)

YIKMAK İÇİN UĞRAŞIYORLAR

“Düşmana karşı tasavvur edilmiş olan cepheler, dahili cephe, görünüşteki cephe. Dahili cephe, aslolan cephe, bütün memleketin aynı fikir ve kanaatte olarak, yek vücut olarak tesis etmiş oldukları cephedir. Görünüşteki cephe, doğrudan doğruya ordumuzun düşman karşısında göstermekte olduğu cepheden ibarettir. Bu........

© Sözcü