Ali Naili Erdem, 99 yaşında. Siyasete Demokrat Parti’de başladı. Beş dönem milletvekilliği, bu süreçte Sanayi, Çalışma, Milli Eğitim Bakanlığı yaptı. Adalet Partisi’nin yıllarca Grup Başkanlığını yürüttü. Bu kadar önemli görevlerde bulunup da hâlâ Ankara’da asansörü olmayan bir apartmanın 4. katında ikamet ettiğini, eşinden kalan bir yazlığının dışında mal varlığının da bulunmadığını da belirtelim.

O, yalnız konuşmaz, düşüncelerini daktilosunun başına geçip yazar. Bir yazısını bana gönderdi. Türkiye’nin hayattaki en yaşlı siyasetçisinin yazdıklarını birlikte okuyalım.

“İHTİLAL OLDU” DEDİLER

“Tek parti dönemiydi. Kıt kanaat geçinen insanlarımız vardı. Boğaz tokluğuna çalışan emekçiler ve ameleler, kıblesi belli insanların vereceği yevmiyenin arkasında ‘şükür’ etmenin rahatlığı içinde çalıştı. Bütün servetleri bir ipli yorgandı. Yeise düşmediler. ‘Sabah olacaktır geceler’ dediler. Batı medeniyetinin yollarına ters bakmadılar.

1946 da çoğulcu demokrasiye geçtik. 14 Mayıs 1950 seçimlerini Demokrat Parti (DP) kazandı, iktidar el değiştirdi. Fakülteden mezun olunca İzmir’in Kemalpaşa ilçesine yerleştim. Halk yeni partinin peşindeydi. Türkiye adeta bir şantiye olmuştu. Salihli Demir Köprü barajı yapılıyordu. O güne kadar görmediğimiz büyüklükte makineler geçiyor, şaşı gözlerle bakıyorduk.

27 Mayıs 1960’da ‘ihtilal oldu’ dediler. Tadımız kaçmıştı. DP’yi toptan suçladılar ve Yassı Ada’da tertip edilen bir muhakemede kimilerini astılar. Aradan 65 yıla yakın zaman geçti, unutulmadılar. Geriye insanca bir ülke bırakmıştılar. Gerçi kalkınma tamamlanmamıştı ama önemli mesafe alınmıştı.

O GÜNLERİ ARATMIYOR

1961’de silahların gölgesinde TBMM açıldı. Koalisyonlar dönemiydi. İsmet İnönü başbakandı. İhtilalin yaraları çabuk kapanmıyordu. Bir huzur........

© Sözcü