PKK’nın silahlı eylemleri başlattığı 15 Ağustos 1984’e gidelim. Teröristler önce İlçe Jandarma Karakolunu basıyor. Nöbetçi er Süleyman Aydın’ı şehit ediyor. Vatandaşlardan Aslı Erişir, Recai Yılmaz, Özgür Aykın ile erler Doğan Avşar, Ali Ergün, Hüsamettin İlkin, Mustafa Anar, Şenol Özdemir, Yüksel Kaynar, Adil Altıntaş, Mehmet Peşmen ve Bayram Ertekin yaralanıyor. Terörist Mustafa Çimen, cami hoparlöründen “Kürdistan Kurtuluş Birliği’nin (HRK)” kuruluş bildirisini okuyordu.

Tarih 15 Ağustos 1984’tür. Günlerden ise çarşamba. Siirt’in Eruh ilçesinde olağan bir akşam. Kaymakam, savcı, hâkim, orman bölge şefi bir lojmanda sohbet ediyorlar. İlçenin telefon hatları yine kesik. Ne Siirt’e, ne de Şırnak’a telefon açabiliyorlar. Sıkça yaşanan bir olay olduğu için bu durum kimsenin dikkatini çekmiyor. Kaymakam, “Akşamüzeri Artvin’e telefon edecektim. Hatlar yine kesikmiş, zaten kesik olmadığı zaman yok ki... Yüz defa yazdım ama...” diye söylendi.

DESTEĞE KARŞI, TÜRKİYE’DE EYLEM

İlçe Jandarma Komutanlığı’nın hemen karşısındaki kahvede oyun oynayanlar, sohbet edip çaylarını içiyorlardı. Telefon hatlarının kesik olması onları hiç ilgilendirmiyor gibiydi. Çay ocağındaki garson bir şeyler olacağını biliyordu. Daha dün teröristlere, karakolun planını elinde bir çöple toprağın üzerine çizerek anlatmıştı...

Eruh’a üç kişi gelip keşif yapmıştı. Bunlar arasında PKK’nın sözde en önemli komutanı, daha sonra adına “eğitim kampı” açılacak, Lice’de heykeli dikilecek kadar önem verilen kişisi Mahsun Korkmaz da bulunuyordu. 1984 yılı başlarında Suriye’de bombalar, silahlar patlıyor, bu ülkede bulunan PKK’nın başı Abdullah Öcalan’a, “Bunlar hep senin yüzünden” deniliyordu. Suriye’ye göre eylemi yapanlar, Hafız Esad karşıtı Müslüman Kardeşler Örgütü mensuplarıydı. Bu örgütün Hatay civarında kampı bulunuyor, Türkiye tarafından korunuyordu.

Yine bombaların patladığı günlerde Hafız Esad, kurmaylarıyla........

© Sözcü