Sokakta, metroda, konserde, markette...

Bizi televizyondan tanıyan seyircilerimiz her şeyi bildiğimizi düşünerek ve kesin cevaplar beklemek suretiyle bize bazı sorular sorarlar...

Bunlardan en meşhuru: “Bunlar gidecek mi?”dir.

“Bilmiyorum” cevabını kabul etmezler.

Zaten her şeyi bildiğimizi zannederler.

Mesela geçmişte eski komşumuz Huriye Teyze bir gün beni evine çağırmış, “Kızım şu televizyonun nesi var bir bakıver” dediğinde anlamamış, “Ben ne anlarım televizyon tamirinden Huriye Teyze” deyivermiştim.
Sonradan anladım. Sonuçta ben bir ‘televizyoncu’ydum.

Bilmem ne partisinin lideri Erdoğan’ın adamı mı?

O siyasetçi ajan mı abla?

Bunlar ABD’nin uşağı değil mi?

Daha çok soru sayarım. Kesin yargı belirtip, “Sen farkında değilsin ablacım, bunlar kesin gidecek” diyenler de var.

Yeni sorumuza markette yakalandım.

“İpek abla nasılsın, her akşam izliyoruz” dedikten sonra –ki mümkün değil- yorumunu yaptı: “Bunlar CHP’yi yaşatmayacak ablam”.

“Yahu enseyi karartma” deyiverdim. Olur mu öyle şey?

Sonra işte o soru geldi: Mutlaka buton gelecek değil mi?

“Efendim”...

“Mutlaka buton”, Kemal Kılıçdaroğlu gelecek değil mi?

“Heeee, anladım ama inan bilmiyorum, neler olacağını bir hafta sonra görürüz” diye cevap verince, “İnşallah ablam inşallah memleket daha kötüye gitmez” diyerek yanımdan ayrıldı.

Mutlaka buton, tahmin ettiğiniz gibi mutlak butlan.

Hayatımıza yeni giren kavramlardan biri.

Sokağa çıkın, mikrofonu uzatın, kaç kişi anlamını biliyor, eğer çoğunluk biliyorsa şu zar zor uzattığım saçlarımı feda edeceğim.

Bilmediğimiz, anlamadığımız, telaffuzda dahi zorlandığımız kavramlarla hayatımıza azmış gibi çeşitli endişeler zerk ediyoruz.

Oysa kiramızı nasıl ödeyeceğimizi bilmiyoruz.

Soframıza gelen, dünyanın parasını verdiğimiz ürünlerin zehir saçtığını bile konuşmuyoruz.

Üniversiteyi binbir zorlukla kazanan evladımız, yurt parasını ödeyemeyeceğini bildiği için kaydını yaptırmakta zorlanıyor.

Sağlık kontrollerimizi yaptıramıyor, hastalıklarımızla iş işten........

© Sözcü