Türkiye günlerdir 23 yıldır siyaset yaptığı CHP’den ayrılıp “Cumhurbaşkanımın himayesi” diyerek AKP’ye katılan Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu’nu konuşuyor.

Rozetle eş zamanlı yeni fonlarla hızlı bir başlangıç yaptı Özlem Hanım.

Çalışanlara zam, “AAK” plakalı özenle seçilmiş makam araçları sonrası halkla kaynaşmak için de konserlere, etkinliklere hız verildi.

Sonuncusu Çarşamba günüydü.

Ama halk konserinin ufak bir eksiği vardı: Halk.

Konser alanı bomboş kaldı.

Çerçioğlu aynı saatlerde hınca hınç dolan CHP’nin İstanbul Üsküdar mitingini görmemiş olmalı.

Suçu Fenerbahçe-Benfica maçına attı.

Yoksa “Aydın halkı ile kimse arasına giremez”di. Malum, siyasette de, medyada da, hayatta da koltuğun büyüsü bitmez.
Kimisi o koltuğa oturmak için yıllarını verir, kimisi bir kere oturdu mu kalkmaz, kimisi de o koltuğunu korumak uğruna gözünü karartır, etrafını ateşe verir.

Ama bazen olur ki, bütün bu hırs, bütün bu kavga, bütün bu hesap...

Bir tek boş koltuğa yenilir.

Tam da Aydın’da olduğu gibi...

Fatih Altaylı’nın “boş koltuğu”nu hatırlayın.

Gözaltına alındığı gün konulan boş koltuk videosu 1.5 milyon izlenmeye ulaştı.

Milyonluk bütçeli televizyon programlarının ulaşamadığı izlenmeye tek bir boş sandalye ulaştı.

Sessizce durarak herkese dert anlattı.

Şimdi aynı sahneyi Aydın’da gördük.

Koca sahne kuruldu, ışıklar yakıldı, hoparlörler çalıştı... Ama en çok göze çarpan şey boş koltuklardı. Halk, en güçlü mesajını varlığıyla değil, yokluğuyla........

© Sözcü