Kurulduğu günden bu yana kimi savrulmalar yaşayan Yeniden Refah Partisi eninde sonunda kendi kurumsal hüviyeti açısından bir düz çizgi tutturmuş görünüyor.

Bu siyasetin “kitabın ortasını bulma hali” olarak tarif edilebilir.

Ne demek istiyorum? Biraz açmak gerekir elbette.

Önce ilk sınavdan başlayalım.

Saadet Partisi’nden farklı bir konumlanma ama aynı çizgiyi ve dahi parti geleneklerini sahiplenme arzusu...

O günlerde bina boşaltma tartışmalarıyla “Cumhur İttifakı” için çalışıyor görüntüsünün verilmesi...

Önce yekten adaylık propagandası sonra vazgeçip Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın arkasına geçme hali...

Derken yerel seçimlerde verilen nihai ve somut bir karar: Yeniden Refah bir başına mücadele edecek.

O günden beri kazanıyor Fatih Erbakan.

Sonra transfer baskılarıyla çok sayıda belediyesini kaybetse de yerel seçimlerin CHP’den sonraki yıldızı olarak hatırlanıyor, biliniyor.

Böylesine bir baskı ve olta ortamında kimi belediye başkanlarını elde tutmak yüz yıllık partiye bile ağır gelirken YRP açısından da anlaşılabilir kayıplar bunlar.

Bugüne geldiğimizde ise Erbakan’ın gündem belirlerken yine somut bir çizgi benimsediğini görüyoruz. Tutarlı olmak geniş seçmen gruplarının dikkatini çekiyor ve yine tutarlılık kısa vadede olmasa da uzun vadede bir saygınlık getirebiliyor.

Mahalle metaforları olmadan çözümleme yapamayacağımız ülke siyasetimizde Erbakan da hem babasından yadigar çizgiyi korumak hem de günümüz koşullarına uygun esneklikte bulunmak zorunda.

Bir daha aşı ve........

© Sözcü