13 Mayıs 1979...

Sivil toplum kuruluşu olan TÜSİAD, Bülent Ecevit Hükümeti’ni düşürmek için gazetelere tam sayfa ilan vermişti.

“Ekonomide gerçekçi çıkış yolu” başlıklı ilanda şu çağrı yapılıyordu: “Şiddetle ihtiyaç duyduğumuz dış kredilerle, uyguladığımız ekonomik sistem birbirine çok yakından bağlıdır. Pazar ekonomisinden gitgide uzaklaşan bir anlayışla, ne batı dünyasında hak ettiğimiz yeri, ne yeterli kredileri ne de yatırımlara gerekli dış sermayeyi bulabiliriz. Ekonomimizi bir yasakçı mevzuat ağı içinde boğan, kişinin teşebbüs şevkini kıran, kişiyi yanlış yönlere sevk eden aşırı müdahaleci ve güven sarsıcı zihniyet bunalımın asıl sebebidir.”

Başbakan Ecevit ise 15 Mayıs 1979 tarihinde TÜSİAD bildirisi için şunları söylüyordu: “Büyük sermaye çevrelerinin paralı, tehditli ve uyarı muhtıralı duyuruları ile Türkiye’de hükümet öldürülemez. Öldürülebilse bile, böyle bir hükümetin cenazesini kimse taşıyamaz.” Kasım ayında TÜSİAD’ın dediği oldu. Ecevit hükümeti düştükten sonra 12 Eylül 1980 darbesine kadar sürecek olan Süleyman Demirel hükümeti kuruldu.

Neden TÜSİAD bildirisiyle başladım?

Dün Batı destekli 12 Eylül 1980 darbesinin yıldönümüydü ve ben de 2 Mayıs 2012’de kurulan TBMM Darbe ve Muhtıraları Araştırma Komisyonu’nun tutanaklarını inceledim. Gözüme komisyonun dinlediği ekonomist Prof. Bilsay Kuruç’un tespitleri takıldı. 11 sayfayı okudum. 1978-1979 yılları arasında Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) Müsteşarlığı görevinde bulunan ve Ecevit’in yakın çalışma arkadaşı olan Kuruç’un şu cümlesi dikkat çekici:

“12 Eylül 1980’i, 15 Mayıs 1979’dan başlatmak mümkündür ama bu başlangıçta size arz ettiğim noktaları da dikkate alırsak bunu 1970’in Genelkurmay Başkanı Memduh Tağmaç’ın bir sözünden de başlatabiliriz, şöyle diyordu: ‘Türkiye’de sosyal gelişme, ekonomik gelişmeyi aşmıştır ve durdurulmalıdır.’ Dolayısıyla buradan da başlatabiliriz çünkü mevcut güç merkezinin, iki güç merkezinin birbirine........

© Sözcü