Yaşamaya anlam katan insanın duyguları ve duyguların güçlendirdiği düşünceleridir. Ancak…Düşüncelerin anlatılamadığı, başkaları ile paylaşılamadığı, ifade özgürlüğünün bulunmadığı bir yaşam tam bir şiddettir insan için.

Bu gerçeğin, diğer canlı türlerinde de çok önemli olduğu kanısındayım. Örneğin, uçması, daldan dala, yapraktan yaprağa, çiçekten çiçeğe konması gereken kuşların kafeslere kapatılmasını her zaman ağır şiddet olarak algıladım, seslendirdim. Kafese kapatılan kanatlıların ötüşlerinin tümünü şakıma, şarkı söyleme sanıyoruz, değil mi? Sanmam. Bir tepki, bir özgürlük ağıtıdır o sesler.

Tasmalar, hayvanat bahçeleri, büyük küçük akvaryumlar, demir parmaklıklar, kesimhaneler, uzak diyarlardan tutsak alınan hayvanların gemilerle, kamyonlarla, trenlerle taşınırken kapatıldıkları yerler, insan soyunun vahşi, vicdansız, utanılacak yanıdır.

Spor, gençlik, sevgi ve dostluk alanlarında gönüllü çalışan birisi olarak, kaygılarını, korkularını, üzüntülerini, sıkıntılarını, acılarını, hatta mutluluklarını paylaşan kadın-erkek birlikteliğine, dayanışmasına, güvenlikten sorumlu kamu görevlilerinin bazı davranışlarını gördükçe mutsuz oluyor, “hayır, olamaz” diyorum.

İnsan birlikteliği, dayanışması diye........

© Sonsöz