Gelin bugün de gençlerimiz üzerinde tespitlerimizi sizinle paylaşalım. Bir ülkenin bekası, nitelikli iyi yetişmiş genç nüfusun çokluğuyla doğru orantılı olarak belirlenir. Her genç aklı ermeye başladığında kendine bir hedef belirler ve belirlediği bu hedefler doğrultusunda bir hayat çizgisi çizer kendine. Buna bir de aileler katkıda bulunurlar ve bu hedeflere ulaşmaları için gençler tüm varlıklarıyla katkıda bulunurlar.

Buraya kadarki tespitlerimiz olması gerekenler olarak değerlendirilebilir. Ülkemizde gençlerimiz ne belirlenen çizginin neresindeler, ne kadarını gerçekleştirebiliyorlar ?Ne yazık ki; bu soruya olumlu bir cevap vermemiz bugün için mümkün değil. Çünkü öncelikle gençlerimizin ileriye dönük hedeflerini hayallerini gerçekleştirmeleri için ne kadar olumsuz koşul varsa önlerine koyuyoruz.
Üniversite okuyan, belli bir meslekte eğitim alan gençlerimizin üçte biri işsiz-güçsüz, moda tabirle “ev genci” olarak hayatlarını sürdürüyorlar. Ülkemizde yüksek öğrenim gençliği çağın gerektirdiği eğitim koşullarından yararlanamıyorlar. Bu hemen hemen her meslek kolu için geçerli. Kadavra göremeden, eli neşter tutmadan tıp fakültelerimizden mezun edilen doktor adaylarımız var. Eğitim fakültelerini bitiren, öğretmenlik formasyon eğitimini tamamlamış yüzbinlerce öğretmenimiz kar kış demeden Milli Eğitim Bakanlığı’nın kapısını aşındırıyorlar.

Şimdi son yıllarda eğitimli, mesleğinde belli bir noktaya gelmiş........

© Sonsöz