Antik Yunan filozofu Aristo, boşuna dememiş, “İnsanın düşünen bir hayvandır” diye. İnsan iyi olduğu kadar da kötüdür, korkunç, karmaşık, karanlık, bencil, kibirli, narsist ve mazoşistlik elbette bunların tam tersi olan insanlar da var. Ama insana hayatı dar edenler, yani kötü olanlar daha çok hafızamızı meşgul ediyor.

Çocukluğumda büyüklerim: İyi sandığın bir insanın değişip değişmeyeceğini öğrenmek istiyorsan onu bir de zengin ya da mevki sahibi olunca gör derlerdi. Eğer arkadaş olacaksan güvenilir olup olmadığını öğrenmek için ya borç vereceksin ya da yolculuk edeceksin” derlerdi.

Bu sözlerin benzerleri, felsefeciler tarafından da söylenmiş ve tarihe geçmiş. Büyüklerin dilindeki söz de muhtemelen bu sözlerin kulaklarda kalan kısmıdır.

Yazar ve Şair, Rabindranat Tagore diyor ki; “Bir insanı tanımak istiyorsanız, onu büyük bir mevkiye geçiriniz.”

Filozof Konfüçyus ise “Yüksek bir mevkiye sahip olmadığından dolayı telaşlanma, ama o mevkiye layık olup olamayacağından dolayı endişe et” diyor.

Bu örnekler daha çoğaltılabilir. Gerçek şu ki: insanın iyi yetişmesindeki en önemli faktör, iyi bir aile, iyi bir çevre ve edindiği iyi bir kültürdür. Eğer bunlardan biri eksikse, kişinin eline; fırsat, para ya da herhangi bir üstünlük geçtiğinde gerçek özünü ortaya koyuyor.

Asıl azmaz, bal kokmaz, sözünün sözlük anlamında şöyle yazıyor: “Bir kimse ya da şey........

© Sonsöz